fenerbahçeli olmak

çok zordur çok. her sezon başkasının mutluluğunu görmektir, hayal kırıklığı yaşamaktır, bin türlü şüphelendiğin olayın başına geldiğini görmektir, hele toplumun alt ve orta sınıfındaysan pek fazla arkadaşın yoksa, sevgilin terketmişse veya hiç olmamışsa ve bunlar yüzünden tek mutlu olabileceğin şey bir fenerbahçe şampiyonluğuysa çok zordur hakikaten. görünmez bir ökçenin altında ezilip kalmaktır.

ben çok üzgünüm arkadaşlar her sezon başkasının mutluluğunu görüyoruz. bir tane verilen söz tutulmuyor. hep hüsran yaşıyoruz. hayal kırıklıklarıyla dolu 9 yıl geçti kupa yok, elle tutulur başarı yok, sevinç ve mutluluk yok hep altta kalıp ezilmek var. kelimeler boğazımda düğümleniyor gözlerim dolu içim dolu konuşamıyorum sesim titriyor hep kaybeden taraftayım. çok üzgünüm...

hababam sınıfı, mavi boncuk, turist ömer gibi türk sinemasının en iyi filmlerini izlerken tebessüm etmektir.
o.ç. terör örgütlerinin kucağına oturmamaktır, en önemli oyuncularından utanmamak halkın takımı denince akla gelendir.
şaibeyle, şerefsizliklerle dolu başarılar yerine orta sıraların takımı dahi olmayı kabul etmektir.

ve en önemlisi, türk tarihinin gelmiş geçmiş en önemli şahsiyeti mustafa kemal atatürk'ün gönül verdiği takımı tutmaktır..bir kulüp taraftarı için bundan daha önemli bir şeref daha yoktur..