bazen diyorum ki acaba biz mi enayiyiz? milyon euro'luk oyuncular, taraftarlar hakkında umursamıyor fakat biz sinirleniyoruz. işin ilginç yanı biz olmasak futbolcular da o paraları kazanamayacak. biz varız diye kazanıyorlar.

sinirleniyorum yahu. milyonluk topçuların sahada umursamaz tavırlarını kabul edemiyorum. hayır çabalasalar bir şey demeyeceğim ama en ufak bir çabalama da yok. çoğu günlük antrenmanını tamamlar tamamlamaz yatışa geçiyor. ekstra antrenman, şut antrenmanı, pas antrenmanı filan hiçbiri yok. bunun karşılığında milyonlar alıyorlar. sonra biz sinirleniyoruz burada.

beşiktaş mesela. elektrik faturalarını ödeyecek halleri yok. her yere borçlanmışlar. bok gibi kadroları umursamaz tavırlar içinde. sonra taraftarları kahroluyor. bana gerçekten ''enayilik'' gibi gelmeye başladı bu iş.

bilmiyorum belki de anlık bir düşüncedir bu. kimseye hakaret filan etmiyorum fakat benim düşüncem bu yönde şekillenmeye başladı. zaten fenerbahçe hakkında son zamanlarda umursamamaya başlamıştım hedefsiz kalınca. maç kaybettiğimizde dahi umursamıyordum tıpkı futbolcular gibi fakat birden bir hedefimiz olmaya başladığında umutlandım. peki futbolcular umutlandı mı? hayır, takımda umutlanan 2-3 oyuncu vardı. diğerleri halen umursamaz tavırlar içinde. işte bu zoruma gidiyor benim. enayi gibi hissediyorum.
tekrar söylüyorum, kimseye enayi demiyorum. sadece düşüncelerim bu yönde şekil almaya başladı.