Çok futbol tandansli bir ilişkimiz olsa da; acısıyla tatlısıyla, mutluluğuyla mutsuzluğuyla, iyisiyle kötüsüyle hayatımdaki pek çok dönemde yeri olan kulüp.
burada üzücü anılarından ve yer yer hatalarından bahsedeceğim.
2006. 14 mayıs 2006 denizlispor fenerbahçe maçı. radyodan dinliyorum. Hala hatırlıyorum maç bittiğindeki üzüntümü. "kalk appiah kalk, allah'ın dediği olur". Ertesi gün gazete almamıştık. Keşke alıp saklasaydim.
2006 temmuz. 2 sene üst üste şampiyon olup üçüncüyü son hafta kaçıran müthiş disiplinli hocayı kovuyorlar. maçı izlediği eşofmanının arkasındaki gazi reklamlarını da alıp gidiyor. Takımı baştan sona kendisi dizmiş, ateş gibi brezilyali topçular bulmuş getirmiş. fenerzilya olmuşuz. postalıyorlar.
2008. bu sefer de Şampiyonlar Ligi'nde çeyrek final oynatan adamı kovuyorlar. bu adam, chelsea maçından önce tekmeyle açıyor soyunma odasının kapısını. "5 maç kaldı, 5" diyor. neye 5 maç kaldı? kovdular. niye? Kardeşiyle mardeşiyle dövüşmüş birileri. Sadece fenerde olacak sebeplerle, tarihimizin belki de en iyi 3-5 hocasından birini kapı dışarı ediyorlar. "5 maç kaldı" diye bağırıp taktik tahtasını devirmiş bir adamı. neye 5 maç kalmıştı hocam?
video
2010. Bursa'dan gol haberini aldığımızda besiktasli enistemle izliyorum maçı. Üzüntünün üstüne bir de geçilen dalgalar...
2011. Yazliktayim. Bir bakiyorum televizyonda garip garip mevzular. "Bu ne saçmalık lan, 3 güne biter" diyorum, bitmiyor. 10 senedir silinemiyor izleri.
2012 başı. 17 mart 2012 fenerbahçe galatasaray maçı. Jilet gibi başlayıp 15 dakikada 2-0 öne geciyoruz. Frene basmasak rakip ambale, maç olacak 5-0. yok, 2-2 bitiyor. Necati topun yanına değil üstüne düşse 3-2. Milan baros direği vurmasa 3-2. Ah ulan hoca diye başımıza koyulan eşofmanlı.
2012 ortası. 12 mayıs 2012 fenerbahçe galatasaray maçı. Kendi evimizde gol atamıyoruz gsye. Alex'i 75 dakika kenarda oturtuyor birileri.
2012 sonu. bir yerde, birisi hayatının en üzücü imzasını atıyor. adı lazım olmayan diğerleri, Alex'i de yiyor yani. işin türkçesi bu.
2014. yine bu diğerleri, bu sefer de Nisanda eze eze şampiyon olan adamı kovuyor. Fenerdeki başarı, yine cezasız kalmıyor.
2015. Viyadükten geçen koca otobüsü kursunluyorlar. Bu olay, Türkiye futbol tarihinin en karanlık olaylarından biridir. O kadar ucuz atlatıldı ki. şampiyonlukmuş, hoca kovmakmış... hikaye. şoföre kurşun sıktılar pompalıyla. isabet etse nolacaktı? ne konuşacaktık bugün? fener'in sarı lacivertine bir de siyah mı eklenecekti? Amblemdeki yeşil palamut dalı siyaha mi dönecekti? gelecek sezonun adı fenerbahçe sezonu mu olacaktı? ne olacaktı? nerde sorumlular? kim yaptı?
2018. Ali Koç başkan oluyor. Umutlu başladığımız senede soldado, 15 mart 2019 fenerbahçe sivasspor maçında yediğimiz golün hemen akabinde gol atmasa küme düşeceğiz belki. 1 dakika arayla gelen o gol atilmasa...
2020. Evdeki bütün derbi galibiyet serileri bitiyor. Uyandırma alarmı son ses çalıyor artık. fenerlilerin son avuntusu da tuzla buz oluyor. uyanma vakti. cepten yediğimiz her şey bitti.
Şimdi ben bunları yazdım, tam rakiplerin kullandığı acıların takımı Fenerbahçe goygoyuna malzeme oldu. Olsun. Evet, acıların takimi Fenerbahçe. Acı yaşamak, kriz görmek o gün için kötüdür, felaket gibi hissettirir. Ama yarın güneş doğduğunda, takvim yaprakları ilerlediğinde insanı büyütmüş, güçlendirmiş, bir üst seviyeye çıkartış olanlar da işte bu acılardır.
Fakat hatalar başka bir şey. Hatasından ders almayan, başarısızlık ve mutsuzluğa mahkumdur. Kurtuluşu olmaz.
fenerbahçe çok hata yaptı. üstelik bunlardan ders de almadı. Fener'in hatalarından ders almasını biz fenerliler sağlayacağız. Olur da yönetim bir yanlış yaparsa, karşısında biz duracağız. ben bir fenerli olarak; burada, twitter'da, sokakta... fark etmez. nerede imkanım varsa işte bu yanlışları söyleyeceğim.
çünkü bu benim borcum. ben iyi okullarda okudum, artık hayatımı kurdum. belirli bir hayat görüşüm var. tüm bu süreçte benimle yürüyen fenerbahçe'ydi. ben, öğrendiklerimle fener'i daha iyi hale getirmeye çabalayacağım. hayattaki ilk gayem bu olmayacak, ama önemseyeceğim.
en azından yazacağım. Bilen bilir, camiada "işini iyi yapıyor" dediğim 3-5 kişi var zaten. Ben buraya yazınca düzelmeyecek hiçbir şey, ama belli mi olur?
fakat şuna bütün hücrelerimle eminim ve tüm kalbimle de inanıyorum ki: fener, mutlaka basarili olacak. er ya da geç. bugünkü isimlerle ya da değil.
Bu koca camia çok tökezledi, ama az kaldı o zincirler kırılacak. O korkunç potansiyel, gerçek olacak.
Olacak.
burada üzücü anılarından ve yer yer hatalarından bahsedeceğim.
2006. 14 mayıs 2006 denizlispor fenerbahçe maçı. radyodan dinliyorum. Hala hatırlıyorum maç bittiğindeki üzüntümü. "kalk appiah kalk, allah'ın dediği olur". Ertesi gün gazete almamıştık. Keşke alıp saklasaydim.
2006 temmuz. 2 sene üst üste şampiyon olup üçüncüyü son hafta kaçıran müthiş disiplinli hocayı kovuyorlar. maçı izlediği eşofmanının arkasındaki gazi reklamlarını da alıp gidiyor. Takımı baştan sona kendisi dizmiş, ateş gibi brezilyali topçular bulmuş getirmiş. fenerzilya olmuşuz. postalıyorlar.
2008. bu sefer de Şampiyonlar Ligi'nde çeyrek final oynatan adamı kovuyorlar. bu adam, chelsea maçından önce tekmeyle açıyor soyunma odasının kapısını. "5 maç kaldı, 5" diyor. neye 5 maç kaldı? kovdular. niye? Kardeşiyle mardeşiyle dövüşmüş birileri. Sadece fenerde olacak sebeplerle, tarihimizin belki de en iyi 3-5 hocasından birini kapı dışarı ediyorlar. "5 maç kaldı" diye bağırıp taktik tahtasını devirmiş bir adamı. neye 5 maç kalmıştı hocam?
video
2010. Bursa'dan gol haberini aldığımızda besiktasli enistemle izliyorum maçı. Üzüntünün üstüne bir de geçilen dalgalar...
2011. Yazliktayim. Bir bakiyorum televizyonda garip garip mevzular. "Bu ne saçmalık lan, 3 güne biter" diyorum, bitmiyor. 10 senedir silinemiyor izleri.
2012 başı. 17 mart 2012 fenerbahçe galatasaray maçı. Jilet gibi başlayıp 15 dakikada 2-0 öne geciyoruz. Frene basmasak rakip ambale, maç olacak 5-0. yok, 2-2 bitiyor. Necati topun yanına değil üstüne düşse 3-2. Milan baros direği vurmasa 3-2. Ah ulan hoca diye başımıza koyulan eşofmanlı.
2012 ortası. 12 mayıs 2012 fenerbahçe galatasaray maçı. Kendi evimizde gol atamıyoruz gsye. Alex'i 75 dakika kenarda oturtuyor birileri.
2012 sonu. bir yerde, birisi hayatının en üzücü imzasını atıyor. adı lazım olmayan diğerleri, Alex'i de yiyor yani. işin türkçesi bu.
2014. yine bu diğerleri, bu sefer de Nisanda eze eze şampiyon olan adamı kovuyor. Fenerdeki başarı, yine cezasız kalmıyor.
2015. Viyadükten geçen koca otobüsü kursunluyorlar. Bu olay, Türkiye futbol tarihinin en karanlık olaylarından biridir. O kadar ucuz atlatıldı ki. şampiyonlukmuş, hoca kovmakmış... hikaye. şoföre kurşun sıktılar pompalıyla. isabet etse nolacaktı? ne konuşacaktık bugün? fener'in sarı lacivertine bir de siyah mı eklenecekti? Amblemdeki yeşil palamut dalı siyaha mi dönecekti? gelecek sezonun adı fenerbahçe sezonu mu olacaktı? ne olacaktı? nerde sorumlular? kim yaptı?
2018. Ali Koç başkan oluyor. Umutlu başladığımız senede soldado, 15 mart 2019 fenerbahçe sivasspor maçında yediğimiz golün hemen akabinde gol atmasa küme düşeceğiz belki. 1 dakika arayla gelen o gol atilmasa...
2020. Evdeki bütün derbi galibiyet serileri bitiyor. Uyandırma alarmı son ses çalıyor artık. fenerlilerin son avuntusu da tuzla buz oluyor. uyanma vakti. cepten yediğimiz her şey bitti.
Şimdi ben bunları yazdım, tam rakiplerin kullandığı acıların takımı Fenerbahçe goygoyuna malzeme oldu. Olsun. Evet, acıların takimi Fenerbahçe. Acı yaşamak, kriz görmek o gün için kötüdür, felaket gibi hissettirir. Ama yarın güneş doğduğunda, takvim yaprakları ilerlediğinde insanı büyütmüş, güçlendirmiş, bir üst seviyeye çıkartış olanlar da işte bu acılardır.
Fakat hatalar başka bir şey. Hatasından ders almayan, başarısızlık ve mutsuzluğa mahkumdur. Kurtuluşu olmaz.
fenerbahçe çok hata yaptı. üstelik bunlardan ders de almadı. Fener'in hatalarından ders almasını biz fenerliler sağlayacağız. Olur da yönetim bir yanlış yaparsa, karşısında biz duracağız. ben bir fenerli olarak; burada, twitter'da, sokakta... fark etmez. nerede imkanım varsa işte bu yanlışları söyleyeceğim.
çünkü bu benim borcum. ben iyi okullarda okudum, artık hayatımı kurdum. belirli bir hayat görüşüm var. tüm bu süreçte benimle yürüyen fenerbahçe'ydi. ben, öğrendiklerimle fener'i daha iyi hale getirmeye çabalayacağım. hayattaki ilk gayem bu olmayacak, ama önemseyeceğim.
en azından yazacağım. Bilen bilir, camiada "işini iyi yapıyor" dediğim 3-5 kişi var zaten. Ben buraya yazınca düzelmeyecek hiçbir şey, ama belli mi olur?
fakat şuna bütün hücrelerimle eminim ve tüm kalbimle de inanıyorum ki: fener, mutlaka basarili olacak. er ya da geç. bugünkü isimlerle ya da değil.
Bu koca camia çok tökezledi, ama az kaldı o zincirler kırılacak. O korkunç potansiyel, gerçek olacak.
Olacak.
