117 yıllık Fenerbahçe’yi 4 senede nasıl yerle bir ettin, fetönün yıkmaya gücünün yetmediği külübü nasıl yıktın anlatsana kardeşlerine.
fenerbahçeliler olarak zevkin doruklarına çıktığımız ve belki de son defa ciddi manada mutlu olduğumuz 2013-2014 sezonunun fenerbahçe kadrosudur.
o nasıl bir kadroydu. belki kalite anlamında en yakın rakibimiz olan galatasaray'ın gerisindeydik fakat öyle hırslıydık, öyle inançlıydık ki, söke söke şampiyon olduk o sezon.
kalede volkan demirel vardı. belki de en zayıf bölgemiz burasıydı.
sağ bekte gökhan gönül, mükemmel performans verdiği zamanlar. sol bekte caner erkin, fişek lakabını sonuna kadar hak eden, enerjisi, maç boyu 80 metre git gel yapan, hücuma verdiği katkı muazzam olan caner erkin...
stoper rotasyonumuza bak ya. yobo, egemen korkmaz, bruno alves... lükse bakar mısınız.
orta saha rotasyonumuzda raul meireles, mehmet topal, selçuk şahin, cristian baroni, emre belözoğlu, salih uçan, alper potuk... belki birçoğu yeteneksiz görünebilir fakat 1-2 tanesi hariç hepsi çok iyiydi o dönem...
hücum hattımız hele... asla unutamam ben o hücum hattını. dirk kuyt, enerjisini, hırsını, çalışkanlığını, azmini unutmak ne mümkün? emmanuel emenike, belki de çok küfrettik kendisine fakat ersun hoca ile verimi inanılmaz artmıştı. moussa sow, pierre webo gibi isimler de yine hücum hattı rotasyonumuzdaydı.
toplanan 74 puan, atılan 74 gol, söke söke alınan şampiyonluk. inanılmaz bir sezondu. değişen futbol ekonomisi ve futbol anlayışından dolayı belki de bir daha asla böyle bir sezon izleyemeyeceğiz, en üzücüsü de o.
böyle bir sezonun ardından şampiyonlar ligi'ne gidememek de çok üzmüştü. sezona dair üzüntü verici olaylardan biriydi.
mazide kaldı :/
