Dede eytli emekli oldu olacak hala gsyi sırtlıyor. Bunun attığı goller olmasa heralde 2p almışlardı ve okan kovulmuştu.
danimarka futbol felsefesidir. "alt tarafı futbol işte, fazla abartmaya gerek yok" minvalinde tercüme edilebilir. hani klopp'un dediği gibi "futbol, önemsiz şeylerin en önemlisidir."
İsveç'92 Avrupa Şampiyonası'na sayılı günler kala Yugoslavya'nın iç savaş nedeniyle kupadan ihraç edilmesi sonucu, o dönemin moda tabiriyle, plajlardan toplanarak kampa alınan danimarkalı oyuncuların başarısının altında yatan temel neden de bu felsefeydi. öyle ki, iskandinav topraklarından çıkmış en yetenekli futbolcu olarak gösterilen michael laudrup, sepp piontek emekli olduktan sonra uzun bir dönem takımın başına geçirecek teknik direktör bulamayan danimarka futbol federasyonunun son çare seçtiği richard moeller nielsen ile anlaşamadığı için mili takımdan affını istemiş, tüm danimarka halkı ve futbol kamuoyu nielsen ile çıkılan yolun hezimetten öteye varmayacağını çoktan kabullenmişti.
lakin, turnuva sürecinde kim vilfort'un 7 yaşındaki lösemi hastası kızının durumunun kötüleşmesi ve kamptan ayrılmak zorunda kalmasıyla işlerin seyri değişti. başta teknik direktör nielsen, takımın moralini yüksek tutmak ve başladıkları işi bitirmek üzere "det' bare fodbol" diyerek çıkıp oyuncularına sahada sadece sevdikleri işi yapmaları gerektiğini ve bundan ötesinin boş olduğunu telkin ederken hem saha dışında hem de saha içinde kenetlenen danimarkalılar, bu kez kim vilfort ve küçük kızı için turnuvaya tutunup grubun son maçında fransa'yı michael laudrup yerine kadroya dahil edilen elstrup'un golüyle 2-1 yendiler. İsveç 92'ye sadece 8 takım katıldığı için gruptan çıkan takımların direkt yarı finale yükseldiği turnuvada, yarı finalde Rijkaad, Gullit, Van Basten ve Bergkamp'lı Hollanda'yı penaltılarla elediler; ki bu maçta, hasta yatağındaki kızının isteğini kıramayarak tekrar takıma dönen Kim Vilfort penaltılardan birini gol çevirmişti.
Ve 26 Haziran 1992 . Finalde Berti Vogst'ın Haessler, Effenberg, Sammer, Klinsman ve her biri ayrı bir efsaneden oluşan tartışmasız favori takımını Larsen ve Vilfort'un iki golüyle geçip kupaya uzanırken bu peri masalını kilometrelerce uzaktaki kızına hediye eden Vilfort'un göz yaşları, bir kez daha futbolun sadece futbol olmadığını gösteriyordu. Maalesef, küçük kız bu zaferden yaklaşık bir buçuk ay sonra hayata gözlerini yumdu.
Bugün, Freya'nın topraklarından kopup gelen vikingler, daha turnuvanın ilk maçında Eriksen'in hayata tutunduğu gibi turnuvaya tutunup her maç üzerine koyarak saha içinde hem üçlü hem dörtlü savunmalar, tempolu bir orta saha ve pres gücü yüksek hücum oyuncularıyla rakiplerini boğarak yollarına devam ediyorlar. Galler mutlaka kolay bir lokmaydı; bundan sonraki yolları kuvvetle muhtemel ki tarihin tekerrüründe önce Hollanda, sonra da Almanya eşleşmeleriyle geçecek..
Futbolu, hayattaki önemsiz şeylerin en önemlisi olarak gören futbol felsefesi, Eriksen'in ekran başından verdiği moral ve sahada bir olmayı, kenetlenmeyi, takımdaşlığı oyunun her anında yaşatan oyun anlayışlarıyla bir masal daha mutlu sona erecek mi? alt tarafı sadece futbol belki ama bizler bir kez daha tarihe tanıklık ediyoruz..
