Bir çoğumuzun içinde bulunan, tarif edilemez bir sevgi.

Nasıl anlatayım ki fenerbahçe sevgisini. Herkes için farklı şeyleri ifade eder. Fenerbahçe sevgisi bana birden fazla şeyi ifade ediyor. Daha çocukluktan kazanılan bir sevgidir bu. Çocukken fenere sevdalanırsınız. Babam takım tutmazdı, hatta futbolla bile ilgilenmezdi. Ben kendim öğrendim fenerbahçe'yi. Kendi kendime sevdim. Bir gün herkes fenerbahçeli olacak lafı o kadar doğru bir laf ki, insanin zaten içinde olan bir sevgiyi ifade ediyor. Fenerbahçe sevgisi sanki hüzün, keder, sevinç, şaşkınlık gibi default her insanda olan hislerden biri gibi. Sadece onu keşfetmeniz lazım. O yüzden bırakılamıyor, derdi ile dertleniliyor. Çocukluk anılarımın ve gençliğimin tüm güzel anlarında fenerbahçe var. Dayım ve arkadaşlarıyla ilk maça gidişim, ortaokul arkadaşlarım ile maça gidişim, hatta sevdiğim kız ile maça gidişim. Tüm özel anlarımda fenerbahçe var. Sarhoş eden bir aşktır fenerbahçe aşkı. Öyle bir aşktır ki şampiyon olamayacağını bile bile seversin.

Fenerbahçe'yi seven herkesi çok seviyorum.